De online handel boomt ononderbroken. Het versturen van de bestelde goederen gaat gelijk op met het shopping-avontuur. Vooral bij het versturen van textiel zijn foliepostzakken een alternatief voor kartonnen dozen. Alle zakken zijn voorzien van minstens één praktische zelfklevende strip.
In het verleden werden duizenden zakken veilig dichtgemaakt. Maar om onverklaarbare redenen ontstonden er plotseling falende sluitingen. Een geval voor Amelie “Watson” Greif en Andreas “Sherlock” Ditze.
“Op een bewolkte grijze morgen in april rinkelde in Bremen de telefoon op het kantoor van de productmanager. Sherlock Ditze nam het gesprek aan. Aan de telefoon was de informant van BÜHNEN van de buitendienst. Opgewonden begon hij aan zijn uitgebreide verhaal...”
Zo of vergelijkbaar zou ons verhaal verder verteld kunnen worden. In het geval van postzakken moesten Andreas Ditze en zijn collega Amelie Greif uit het labo als rechercheurs zorgvuldig op zoek naar de oplossing.
Duizenden postzakken konden probleemloos bij de klant gemaakt worden. Deze postzakken worden gebruikt als verzendverpakking voor kleding besteld op het internet. In ons geval zijn er twee verschillende uitvoeringen: Zak A wordt al het langst gebruikt en gaf wat betreft de verlijming geen problemen. Wat betreft zak B, die later in het programma kwam, bleek de verlijming twijfelachtig.
“Watson Greif, we hebben meerdere verdachten op ons lijstje staan. We zullen elk apart precies onder de loep moeten nemen. "Open het labo!" Sherlock Ditze nam zijn instrumententas en ging op weg naar het praktijklabo.”
Beide zakken zijn vervaardigd uit de kunststof polyethyleen. Aan PE-folies worden vaak additieven toegevoegd: Met deze additieven worden de eigenschappen van de folies bepaald. Sterkte van de folie, lasbaarheid, stijfheid of optisch uitzien kunnen zo ontworpen worden. De exacte mengverhoudingen van additieven, zoals antistatische middelen, smeermiddelen of krijt, zijn niet altijd bekend omdat de folies vaak worden ingekocht.
Verdachte nr. 1: Recyclagemateriaal
Bij de oude zakken werd vaak PE-recyclagemateriaal gebruikt. Vaak is recyclagemateriaal de eerste verdachte wanneer een verlijming niet met succes kan worden voltooid omdat hun exacte bestanddelen / mengverhoudingen vaak onbekend zijn of zelfs kunnen worden gewijzigd binnen productiebatches. In dit geval kan recyclagemateriaal als verdacht worden uitgesloten, omdat de oude zakken goed verlijmd konden worden en de nieuwe zak (niet verlijmbaar) uit hoogwaardig PE zonder recyclagemateriaal bestond.
“Laat ons de gebruikelijke verdachten uitsluiten. Niets is meer bedrieglijk dan een voor de hand liggend feit. Welke staat als volgende op onze lijst?”
Verdachte nr. 2: Oppervlaktespanning
De oppervlakteoptiek van een postzak speelt een belangrijke rol als reclame De twee zakken verschillen door een extra dunne bovenfolie in de oudere zak A. De oppervlaktespanning van de twee postzakken werd vergelijkend onderzocht met behulp van testinkt.
In het algemeen geldt: Hoe hoger de oppervlaktespanning en daarmee de waarde van de testinkt (mN/m), hoe beter de bevochtiging. Een goede bevochtiging is de voorwaarde maar geen garantie voor een goede verlijming (streefwaarde = 36 mN/m of hoger).
Zoals te zien is in de figuur, vertoont de basistas van zak A de hoogste oppervlaktespanning en de bovenfilm van zak A de slechtste. De nieuwe zak B ligt wat betreft de oppervlaktespanning in het midden. Derhalve is de bevochtigbaarheid van de nieuwe zak in het algemeen voldoende voor verlijming.
In dit geval heeft het slecht bevochtigbare oppervlak geleid tot betere bindingsvastheid. Zoals de detectives weten, ligt dit aan het lijmsysteem: De gebruikte lijm is een PSA, een continu plakkende hot melt, die uitstekend geschikt is voor de verlijming van laag-energetische substraten. Des te mysterieuzer was het falen van de lijm voor onze beide experts.
“Zeer zeldzaam, dit geval. De verdachten leken zo duidelijk schuldig. Hmmm, wie komt verder nog in aanmerking? Wanneer alle logische oplossingen voor een probleem geëlimineerd zijn, is het onlogische, hoewel onmogelijk, onvermijdelijk correct.”
Verdachte nr. 3: Release-liner
In het algemeen heeft de verlijming van postzakken met behulp van kleefhotmelts zich bewezen. Het gebruik van release-liners bij postzakken kan de arbeidstijd tot minder dan 10 seconden per zak verlagen. Vooral de praktische en snelle behandeling van de zakken maakt ze zo populair. Wanneer de postzak met zelfs twee kleefstrips is uitgerust, kan de zak door de ontvanger zo nodig ook voor de retouren worden gebruikt.
Klaar om te verzenden in een paar seconden
Beide modellen zijn voorzien van twee klittenbandsluitingen. Op de omslagklep worden twee films van hot melt opgebracht en met een release-liner afgedekt. De eerste release-liner verwijderd de verzender van de gekochte goederen, de tweede kan door de koper bij een retour gebruikt worden.
Het doel was om de kleefkracht van de gebruikte lijm van BÜHNEN op de oude postzakken met de nieuwe zak te vergelijken. Daarvoor werden van beide zakken elk de beide kleefstrips op verschillende ondergronden getest: Eerst werd op glas geplakt om een neutrale eerste indruk te krijgen, vervolgens werd op alle drie de foliematerialen van beide zakken getest.
Op beide folies zijn op de kleefstrips verschillende release-liners aangebracht:
- met metaal beklede PET-folie
- PE
De kleefstrips werden steeds door een keer rollen met de filmroller op de ondergronden geplaatst. De afpelwaarden van 180 ° werden direct na het binden bepaald met behulp van een drukcel.
Resultaat:
De afpelwaarde (in Newton) zijn samengevat in de tabel.
De verlijming op glas heeft aangetoond dat de zilveren PET release-liner een negatieve invloed heeft op de kleefkracht. De met metaal beklede PET release-liner verlaagt significant de hechtsterkte in vergelijking met de doorzichtige release-liner.
De hoogste afpelwaarde en daardoor de beste verlijmingen werden met de lijm van de nieuwe zak B (doorzichtige PE release-liner) op de basis van zak A bereikt. Bovendien is duidelijk te zien dat de nieuwe ondergrond van de postzakken veel slechter is dan de ondergrond van de oude postzakken. Derhalve is de nieuwe zak / PE-ondergrond niet geschikt voor verlijming!
“Wij hebben de oplossing! De intensieve onderzoeken hebben vruchten afgeworpen. Laten we onze klanten onmiddellijk informeren!”
De daders kunnen worden veroordeeld!
Het hoofdprobleem was de andere oppervlaktestructuur van de nieuwe postzak B in vergelijking met de oudere zak A. De oppervlakken van de nieuwe zak konden in het algemeen niet verlijmd worden. De reden hiervoor lag in de structuur/fabricage van deze nieuwe zakken.
Een ander probleem vormde de met metaal beklede PET release-liner. De zilveren strip werd met een antihechtlaag bekleed, bv. gesiliconeerd. Het overtollige antikleefmiddel verontreinigde de opgebrachte lijmfilm. Daardoor verslechterde de verlijming, omdat niet meer het gehele kleefvlak voor de hechting ter beschikking stond.
De klant werd aangeraden om weer terug te gaan naar het zakmodel A. De klant implementeerde de aanbeveling en het recept van de basistas werd dienovereenkomstig aangepast. Sinds de omschakeling kunnen duizenden zakken veilig worden afgesloten en worden de goederen naar de ontvangers vervoerd.
“Watson Greif en Sherlock Ditze leunden tevreden tegen de labtafel. Dat was een lastige zaak. De verdachte kon pas na vele tests schuldig bevonden worden voor het falen van de verlijming. De overdracht van het eindrapport aan de klant was echter alle moeite waard geweest. Hij zou in de toekomst de diensten van het BÜHNEN detectivebureau aanbevelen ...