Oppervlaktevoorbehandeling

Voor een succesvolle verlijming moeten de te verlijmen oppervlakken aan enkele specitieke eisen voldoen. Zelfs de meest "efficiënte" en/ of "beste" lijm kan zijn werk alleen dan goed doen, wanneer de lijm voldoende hechting kan opbouwen. Hiervoor is het noodzakelijk, dat het oppervlak in twee belangrijke stappen wordt voorbehandeld:

1.       Voorbereiding
2.       Voorbehandeling

Lees hier meer over waar u op moet letten!


Het doel van de behandeling van het oppervlak is om een geschikt vlak voor de verlijming te creëren. De specifieke eisen waaraan een oppervlak moet voldoen zijn:

• Vaste verbinding met de basis
• Mogelijkheid tot een goede netvorming
• Voldoende oppervlak voor de verlijming
• Geen ongecontroleerde wijzigingen nadat de verlijming heeft plaatsgevonden

Het gaat er bij een voorbehandeling van het oppervlak in principe om de beste oppervlaktespanning voor de gewenste verlijming te bereiken.

1. Voorbereiding van het oppervlak

Hiertoe behoren het reinigen en het ontvetten van het oppervlak. Dit geldt als voorwaarde voor de meeste verlijmingen.  Ook na een voorbehandeling van het oppervlak, bijvoorbeeld door slijpen of stralen, moet het oppervlak weer gereinigd worden, aangezien de smeltlijm zich anders niet aan het substraat  kan hechten en zich in plaats daarvan aan de losse deeltjes hecht.

2. Voorbehandeling van het oppervlak

Mechanische, chemische en fysieke methodes om een oppervlak voor te behandelen zijn o.a. het slijpen en het stralen van oppervlakken en het branden van kunststof oppervlakken. De juiste methode moet worden gekozen volgens het motto: zo krachtig als nodig - maar wel zo zacht mogelijk!

Slijpen
Bij bijv. metalen (behalve bij gegalvaniseerde / verzinkte of andere coatings) wordt het oppervlak vaak geslepen. Daardoor worden de afgezette reactielagen zoals bijvoorbeeld “roest” verwijderd.

Stralen
Als straalmiddel kunnen bijv. zand of ook glazen bolletjes worden gebruikt. Het straalmiddel treft het oppervlak door middel van perslucht en verwijdert het zich daarop bevindende vuil.

Branden
Bij thermoplastische kunststoffen (PE, PA of PP) kan de oppervlaktespanning worden verhoogd door het branden met een zuurstofhoudende propaan- of acetyleenvlam. Daarbij komt de kunststof slechts korte tijd in contact met de vlam die een temperatuur van 200 °C tot 400 °C kan bereiken. De verandering van het oppervlak verbetert de oppervlaktespanning en de mogelijke netvorming en daardoor uiteindelijk ook de hechting van de lijm.

Kunststof door middel van plasma voorbereiden
Het grootste deel van de kunststoffen (bijv. polypropyleen (PP) of polyethyleen (PE)) zijn onder normale omstandigheden niet zeer reactief ten opzichte van smeltlijmen of de meeste chemische stoffen. De oppervlakken van twee kunststoffen die verlijmd  worden, moeten echter wel voldoende hechting hebben. Plasmabehandelingen bieden de mogelijkheid om oppervlakken bij een temperatuur van minder dan 50°C, zodanig op een chemische manier voor te bereiden dat er voldoende polariteit voor de verlijming ontstaat. Een hogere polariteit zorgt voor een hogere oppervlaktespanning een betere mogelijkheid tot netvorming en zodoende ook een betere “verlijmbaarheid”.

De hoeveelheid tijd tussen de voorbehandeling en het aanbrengen van de smeltlijm is grotendeels afhankelijk van het geplande productieproces. Omdat de oppervlaktebehandelingen “vluchtig” kunnen zijn, geldt de regel: hoe korter deze tijd, hoe beter.